Ślub tuż, tuż! Cz. 1 - najważniejsze i najwcześniejsze przygotowania

Dzisiaj mija dokładnie pół roku do mojego ślubu :). Część z Was jakiś czas temu stwierdziła, że chętnie poczyta o ślubnych poczynaniach, więc postanowiłam napisać krótką przydługawą historię co, kiedy i jak. Chciałam krótko, zwięźle i na temat, ale nie da się... ;). Dlatego też post ten pojawi się w dwóch częściach, idąc chronologicznie. Mam nadzieję, że może przyda się niektórym z Was :).

Styczeń 2013

Zaręczyny odbyły się 11 stycznia i stanowiły totalną niespodziankę :). Narzeczony wziął mnie na przetrzymanie, zgrabnie omijając wszystkie ważne grudniowe terminy: 6-ego Mikołajki, 13-ego naszą czwartą rocznicę związku, później Święta, Sylwestra, Nowy Rok... ;) W końcu przestałam czekać i wtedy bach, magiczne pytanie i moja odpowiedź: "tak"! Dla ciekawskich, pierścionek był tutaj.

Luty 2013

Był to czas spokojnego cieszenia się stanem narzeczeńskim (i niespokojnego urządzania mieszkania), a do tego powolnego zarodkowania myśli o ślubie. Przyznaję bez bicia, od dłuższego czasu myślałam o roku 2014 jako dobrym terminie na ślub - w wakacje, podczas przerwy między przedostatnim, a ostatnim rokiem studiów. Jako, że jestem osobą mającą małego świra na punkcie organizacji, nie chciałam, aby cokolwiek przeszkadzało nam w tym czasie, a już na pewno chciałam mieć ślub w bezpiecznym dystansie czasowym od spraw studenckich ;). Intuicja krzyczała: wrzesień! I na wrzesień też padło - lubię ten miesiąc, często wtedy czeka nas piękne babie lato, nie ma już morderczych upałów, ludzie nie uciekają na urlopy, a sam miesiąc ma w sobie magiczną literkę "R"... czego chcieć więcej? :)

Marzec 2013 

W marcu zrobiło się gorąco - zabrałam się za pierwsze, najpoważniejsze, plany. Narzeczony potulnie zgodził się zjawić danego dnia o danej godzinie i przysiąc mi, że zrobi wszystko, aby nasze małżeństwo było zgodne, szczęśliwe i trwałe... ale mało co więcej :D. Krótko mówiąc - organizacja spadła na mnie, samo wesele to zdecydowanie bardziej moje marzenie, niż Narzeczonego, który najchętniej wziąłby ślub i świętował w jak najmniejszym gronie. Wiedziałam, że zacznę od zespołu, bo ten mieliśmy wybrany po weselu naszych przyjaciół. Ten jeden wielki problem spadł nam z głowy, bo zespołem byliśmy po weselu zachwyceni, stwierdziłam ten, albo żaden ;). W pierwszej połowie marca skontaktowałam się z zespołem, który już miał zajętą pierwszą sobotę września, czyli 6-ty września, więc dla nas została magiczna trzynastka :). Tak został wybrany nasz dzień ślubu - 13.09.2014r.

Zaczęłam też wysyłać zapytania do fotografów, kamerzystów i niektórych lokali. Ceny nieraz zwalały z nóg i mam jedną radę, dotycząca wszystkich usługodawców: nie przejmujcie się dystansem! Często usługodawcy z dużych miast wyceniają się o wiele drożej, niż świadczący usługi tej samej jakości w innych miastach. Nie spotkałam się z naprawdę przystępną ceną za dobrą jakość usługi w przypadku Krakowa. Ostatecznie, mimo, iż ślub odbywa się w Krakowie, nam o wiele bardziej opłacało się brać usługodawców z innych miast. Zespół mamy spod Krosna, podobnie jak panią fotograf (która "oficjalnie" działa na ternie Kraków-Krosno), kamerzysta natomiast przyjedzie do nas aż spod Łodzi, aczkolwiek też na stronie informuje o tym, iż zakres jego działalności obejmuje Kraków.

Po zespole, przyszła pora na kamerzystę. Wiedziałam, że chcę mieć ten dzień uwieczniony, ale nie znoszę trzygodzinnych tasiemców z gołąbkami i obrączkami w intro, oraz Beatą Kozidrak w tle. Ceny za dobry film, kręcony lustrzankami potrafią naprawdę zwalić z nóg. Dzięki poszukiwaniu rekomendacji na jednym z lokalnych internetowych for ślubnych, znalazłam namiary na Pana Kamerzystę (i tak też nazywa się jego firma ;)). Estetyczna strona internetowa, piękne teledyski, kręcenie lustrzankami przez dwóch(!) operatorów, dobrze dobrane tło muzyczne, dobrze skomponowane teledyski wplecione w całość nagrania... przepadłam. Na szczęście podana przez niego cena była w zasięgu naszych możliwości i była mocno konkurencyjna względem innych kamerzystów-lustrzankowców. 19 marca, czyli na półtora roku przed ślubem, Pan Kamerzysta miał już zarezerwowany nasz termin! Na szczęście para, która dokonała rezerwacji, nie dała mu znać do wyznaczonego terminu i termin przeszedł na nas. Nie posiadałam się z radości, bo nie mam pojęcia, kogo wybralibyśmy, gdyby z tym usługodawcą nie wyszło. Nawet mój Narzeczony, wielki antyfan filmów weselnych, stwierdził, że taki film z wesela jak najbardziej chciałby mieć. 14 kwietnia podpisaliśmy naszą pierwszą umowę :). W połowie marca wybrałam również już fotograf, która zarezerwowała dla nas termin.

Kwiecień-czerwiec 2013

Pod koniec kwietnia podpisaliśmy umowę z zespołem. Kolejny krok do przodu! Okres wiosenno-letni to był dość ciężki czas poszukiwania sali na wesele... zależało nam na ładnej okolicy, dobrym jedzeniu, niewygórowanej cenie i dobrym układzie wnętrza. Wcale nie było tak łatwo, a największą przeszkodą okazała się... liczba gości. Celujemy w wesele na 60-80 osób i to chyba najgorsza grupa, jaką można sobie wybrać na wesele :P. 80% sal było za dużych (wesela od 100 osób w górę) lub za małych (do 40-50 osób). Tyle samo miało problem z salą samą w sobie - koniecznie chcieliśmy salę taneczną i konsumpcyjną połączone, a nie w osobnych pomieszczeniach. Do tego byliśmy na "nie" jeśli chodzi o wszelkie kolumny, które stanowią plagę wielu sal. Chodziliśmy, jeździliśmy, pytaliśmy... naprawdę było ciężko. Wiele sal miało też kryteria, że wynajmą nam salę, jeśli niezależnie od liczby gości zapłacimy np. za 80 osób. Już prawie się poddaliśmy, aż moi rodzice wynaleźli jedną z restauracji znajdującą się w bardzo fajnej okolicy, trochę na uboczu. Sala może nie powala na kolana estetyką, ale jest ładna. Restauracja słynie z bardzo dobrego jedzenia, ma duży zadaszony taras, ogródek i znajduje się tuż nad Wisłą. Cena przystępna, manager sympatyczny. W dodatku w tym samym budynku można wynająć pokoje, które na pewno przydadzą się dla kilku gości z miasta Narzeczonego - dla tych, którzy będą chcieli zostać, inni wrócą wynajętym autokarem po zakończonym weselu.

Lipiec 2013

Na początku lipca spotkaliśmy się na kawie z Panią Fotograf - Jasny Kadr - w celu podpisania umowy. Przyznam, że jej zdjęcia skradły mi serce, jak mało które. Po prostu to jest to "coś". Mają cudowny klimat, Pani Sylwia ma talent do łapania tych najlepszych smaczków, momentów i spojrzeń. I w dodatku znowu bardzo dobrze wpasowała się w nasz budżet. Bardzo miło się nam rozmawiało i już nie mogę doczekać się efektów współpracy! W lipcu podpisaliśmy także umowę z managerem restauracji.

To be continued, czyli ciąg dalszy nastąpi...

Tutaj zakończę mojego tasiemca :). Część drugą, która pokaże się jutro, rozpocznę opisem poszukiwań mojej sukni ślubnej... :).